Μετά από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι οι αρχές της ΕΕ δεν περιλαμβάνουν εκβιασμό, οι ευρωπαίοι άρχισαν να χορεύουν πεντοζάλη. Το διάγγελμα του πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες επιβεβαίωσε το πολιτικό αδιέξοδο που βρίσκεται η κυβέρνηση η οποία απέτυχε παταγωδώς σε κάθε της εκτίμηση πριν και μετά τις εκλογές.
Θα άλλαζαν την Ευρώπη, θα έδιωχναν την Μέρκελ, θα πατούσαν κάτω τους εκβιαστές, τρομοκράτες, δολοφόνους ή όπως αλλιώς έλεγαν τους δανειστές. Όλα αυτά ήταν ένα λάθος και ο Τσίπρας απλά το αποδέχθηκε ασμένως. Η καταστροφή του Ιδιωτικού Τομέα δεν είναι κάτι που ενοχλεί την συγκυβέρνηση.
Το αντίθετο, η Κρατικίστικη αντίληψη και φιλοσοφία αυτής της Αριστεράς , έχει σαν στόχο την συρρίκνωση του. Δεν είναι εκτός γραμμής οι δηλώσεις μεγαλουπουργού ότι οι αναγκαίες επενδύσεις στην Χώρα θα γίνουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (αλλού για αλλού ο άνθρωπος !!!).
Εάν λοιπόν επικρατήσει το "όχι" οι εξελίξεις θα είναι κατακλυσμιαίες. Η Ελλάδα και εφόσον οι εταίροι-δανειστές δεν μετακινηθούν από τις θέσεις τους, θα πρέπει να κηρύξει χρεωκοπία και να οργανώσει την επιστροφή της στη δραχμή με ενδιάμεσο στάδιο κάποιο παράλληλο νόμισμα. Δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αντέξει μια τέτοια εξέλιξη καθώς το δημοψήφισμα μπορεί να είναι σημαντικό δεν μπορεί όμως να υποκαταστήσει και τη λαϊκή εντολή που δόθηκε στις 25 Ιανουαρίου, να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Και φυσικά δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί ο κίνδυνος εθνικού διχασμού που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ένα κοινωνικοπολιτικό εμφύλιο.
Μάλλον όμως είναι αργά. Το πιθανότερο είναι πως μετά την Δευτέρα, και εφόσον δεν υπάρξει θεαματική αλλαγή του σκηνικού, ίσως χρειαστεί να αναζητηθούν και εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να διατηρηθεί η κυβερνητική σταθερότητα και να υπάρξει εκ νέου προσέγγιση με τους δανειστές.
Το βάρος της χρεωκοπίας είναι πολύ βαρύ για να το αντέξουν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του. Η φυγή προς τα μπρος που επιχείρησε, με το δημοψήφισμα, ο Τσίπρας εξελίσσεται σε παγίδα για την κυβέρνησή του και βρόχος για τον ίδιον...
Θα άλλαζαν την Ευρώπη, θα έδιωχναν την Μέρκελ, θα πατούσαν κάτω τους εκβιαστές, τρομοκράτες, δολοφόνους ή όπως αλλιώς έλεγαν τους δανειστές. Όλα αυτά ήταν ένα λάθος και ο Τσίπρας απλά το αποδέχθηκε ασμένως. Η καταστροφή του Ιδιωτικού Τομέα δεν είναι κάτι που ενοχλεί την συγκυβέρνηση.
Το αντίθετο, η Κρατικίστικη αντίληψη και φιλοσοφία αυτής της Αριστεράς , έχει σαν στόχο την συρρίκνωση του. Δεν είναι εκτός γραμμής οι δηλώσεις μεγαλουπουργού ότι οι αναγκαίες επενδύσεις στην Χώρα θα γίνουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (αλλού για αλλού ο άνθρωπος !!!).
Εάν λοιπόν επικρατήσει το "όχι" οι εξελίξεις θα είναι κατακλυσμιαίες. Η Ελλάδα και εφόσον οι εταίροι-δανειστές δεν μετακινηθούν από τις θέσεις τους, θα πρέπει να κηρύξει χρεωκοπία και να οργανώσει την επιστροφή της στη δραχμή με ενδιάμεσο στάδιο κάποιο παράλληλο νόμισμα. Δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αντέξει μια τέτοια εξέλιξη καθώς το δημοψήφισμα μπορεί να είναι σημαντικό δεν μπορεί όμως να υποκαταστήσει και τη λαϊκή εντολή που δόθηκε στις 25 Ιανουαρίου, να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Και φυσικά δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί ο κίνδυνος εθνικού διχασμού που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ένα κοινωνικοπολιτικό εμφύλιο.
Μάλλον όμως είναι αργά. Το πιθανότερο είναι πως μετά την Δευτέρα, και εφόσον δεν υπάρξει θεαματική αλλαγή του σκηνικού, ίσως χρειαστεί να αναζητηθούν και εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να διατηρηθεί η κυβερνητική σταθερότητα και να υπάρξει εκ νέου προσέγγιση με τους δανειστές.
Το βάρος της χρεωκοπίας είναι πολύ βαρύ για να το αντέξουν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του. Η φυγή προς τα μπρος που επιχείρησε, με το δημοψήφισμα, ο Τσίπρας εξελίσσεται σε παγίδα για την κυβέρνησή του και βρόχος για τον ίδιον...
