28 Μαρτίου 2014

ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ....

Το  ’Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχάριστου", αποτελεί ένα από τα αρχαία ρητά μας, το οποίο είναι  πάντα επίκαιρο.

Αρκετός κόσμος και για αρκετά χρόνια έχει ασχοληθεί με το, πως και γιατί χιλιάδες άνθρωποι που ενώ έχουν ευεργετηθεί απλόχερα από άλλους, έχουν γυρίσει την πλάτη τους στον ευεργέτη τους και αρκετές φορές, έγιναν ορκισμένοι εχθροί του.  Έχουν αναπτυχθεί αρκετές θεωρίες, έχουν δημοσιευθεί αρκετές αναλύσεις, έχουν ειπωθεί αρκετές εικασίες, οι οποίες όλες έχουν ένα κοινό στοιχείο

Το θέμα του ‘’αχάριστου’’ δεν είναι το οικονομικό, αλλά το ψυχικό του έλλειμμά που τον κάνει συναισθηματικά μίζερο και κομπλεξικό. Δεν μπορεί να ανεχθεί κάποιον που τον βοηθάει, να τον ξελασπώνει, χωρίς αντάλλαγμα. Κι όταν του προσφέρει μια δουλειά, αρχίζει να τον φθονεί. Όχι να τον ζηλεύει, να τον φθονεί. Και αυτό σταδιακά του προκαλεί μίσος.

Όσα περισσότερα του δίνεις, τόσο πιο πολύ τον εξαγριώνεις. Γιατί τον προσβάλεις !!! Αυτή είναι η λέξη.Τον προσβάλεις !!! Νιώθει "υπό" και δεν πρόκειται να το συγχωρήσει ποτέ.

Στην αρχαιότητά, είναι γνωστό, ότι η αχαριστία ήταν ποινικό  αδίκημα και κολαζόταν αυστηρά. Στις ημέρες μας, αυτή θεωρείται λίγο – πολύ ''μαγκιά'' και ενίοτε ''δικαίωμα''.

 Ίσως αυτό να αποτελεί και έναν από τους λόγους που γινόμαστε σκληροί, απάνθρωποι και αδιάφοροι, εκεί που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε άδολα, το οτιδήποτε.


( ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ : Σε αρκετούς ...... )